Kurator sądowy – kto to jest i jakie zadania prowadzi?

Osoba kuratora sądowego może pojawić się w kontekście wielu spraw. Kim dokładnie on jest i jakie są jego zadania?

Kim są kuratorzy sądowi?

Pod pojęciem kuratora sądowego znajduje się osoba, która zajmuje się spełnianiem obowiązków kuratorskich określonych przez prawo i wyznaczonych przez sąd. Głównym zadaniem kuratora jest wtedy sprawowanie nadzoru nad podopiecznym.

Gdy sąd orzeknie, że konieczny jest nadzór kuratorski, co sprawdza kurator sądowy? W takim przypadku głównie kontroluje on podopiecznych w ich miejscu zamieszkania albo w miejscu pobytu, ale również może on prowadzić swoje działania w innych miejscach, na przykład w placówkach opiekuńczo-wychowawczych czy zakładach karnych.

W jakich sprawach kuratorzy wykonują swoje obowiązki?

Kuratorzy sądowi prowadzą swoje działania w kontekście różnych spraw. Głównie są to:

• sprawy karne – w kontekście prawa karnego
• sprawy rodzinne i sprawy nieletnich – reguluje je prawo nieletnich i prawo rodzinne

Kurator – czym się zajmuje?

Jak wspomniano wcześniej, kurator przede wszystkim zajmuje się sprawowaniem nadzoru nad osobami.

W takim przypadku podejmować może on różne czynności, przykładowo sprawdzać miejsce pobytu lub zamieszkania, prowadzić wywiady środowiskowe, uczestniczyć w kontaktach, podejmować czynności związane z wykonywaniem kar czy środków zabezpieczających, a także udzielać pomocy osobom skazanym.

Gdy zasądzony został kurator rodzinny, może on regularnie odwiedzać osobę, której dotyczy orzeczenie. O co pyta kurator sądowy rodzinny w takim przypadku? Przykładowo w trakcie swoich wizyt może on pytać o to, jak wygląda sytuacja w szkole czy w rodzinie, czy podopieczny wykonuje odpowiednie zalecenia sądu.

Jak długo jest się pod nadzorem kuratora?

Czas pozostawania pod nadzorem kuratora jest ustalany indywidualnie przez sąd w trakcie rozprawy, wobec tego może on różnić się zależnie od rodzaju sprawy, skazanej osoby, jej dotychczasowej historii.

Zazwyczaj mamy do czynienia z nadzorem kuratora trwającym 1-2 lata, ale w określonych przypadkach może być on krótszy albo dłuższy, na przykład do uzyskania pełnoletności.